Author :
Abstract
- Yüzyılda Osmanlı Devleti’nde azınlık okulları kurulmaya başlamıştır. Bu okullar Maarif Nezareti’nin eğitim-öğretim programına göre faaliyet göstermesi beklenirken, devletin egemenliğini hiçe sayan uygulamaların odağı haline gelmiştir. Bunlar Ermeni şirketleri ve cemiyetleri tarafından kurulmuş ve desteklenmişlerdir. Ülkenin birçok yerinde kurulan Ermeni okullarından biri de Çemişgezek Ermeni Okuludur. Bu okulda diğer Ermeni okulları gibi Ermeni gençlerinde milli hislerin gelişimine yönelik program takip edilmekteydi. Bu okulun müzik öğretmeni olan Bedros Atamyan, Ermeni gençlerine milli kimliğe yönelik şarkılar söyletmekteydi. Okulda yapılan tahkikat ve Atamyan’ın evinde yapılan incelemelerde muzır evraklara rast gelinmiş ve gözaltına alınmıştır. Atamyan gözaltındayken güvenlik güçlerine bazı bilgiler vermiştir. Bu bilgiler diğer Ermeni okullarında yapılan uygulamalarla paralellik göstermesi açısından dikkati muciptir. Bu itiraflar Ermeni okulları ve muallimlerinin Ermeni ihtilallerinin odağında olduklarını ortaya koyması ve desteklemesi açısından önemi haizdir.
Keywords
Abstract
In the 19th century, minorty schools began to be established in the Ottoman Empire. While these schools were expected to operate according to the education program of the Ministry of Education, they became the focus of practices that disregard the sovereignty of the state. They were established and supported by Armenian companies and societies. One of the Armenian schools established in many parts of the country is the Çemişgezek Armenian School. In this school, as in other Armenian schools, a program aimed at the development of national feelings in Armenian youth was followed. Bedros Atamyan, the music teacher of this school, made Armenian youth sing songs about national identity. During the investigation made at the school and the examinations made at Atamyan's house, harmful documents were found and he was taken into custody. Atamyan gave some information to the security forces while he was in custody. This information was important in that it paralleled the practices in other Armenian schools. These confessions are also important in terms of revealing and supporting that Armenian schools and teachers are at the center of the Armenian revolutions.
