Author:
Abstract
Misyonerler, anavatanlarından uzakta bir bölgeye gönderildiklerinde öncelikle bölgeyi tanımak üzere bir süre belli noktaları mesken tutmuş ve bu noktalardan hareketle civar bölgeleri dolaşarak hedef kitleye dair bilgi toplamışlardır. Bu kapsamda 19. yüzyılın ilk çeyreğinde Türkiye topraklarına gönderilen İngiliz misyonerlerin Doğu Kilisesine mensup Hıristiyanlar ve Müslüman Türkler hakkında edindikleri izlenimler onların raporlarına yansımış ve hedef kitle hakkında yapılan değerlendirmeler onlara karşı yürütülecek faaliyetlerde kullanılacak olan metotların belirleyicisi olmuştur. Bu makalede Osmanlı İmparatorluğu’nda 19. asrın ilk yarısında faaliyet gösteren İngiliz misyonerlerin Doğulu kitle hakkındaki düşünceleri, onlara karşı yürüttükleri “tebliğ” faaliyetlerinde tercih ettikleri yöntemler ve bu faaliyetler neticesinde neler elde ettiklerine temas edilmeye çalışılmıştır.
Keywords
Abstract
As the missionaries were sent away from home first they settled in certain places to know the environment and moving from those points went around the surrounding areas they gathered information about the target communities. In this respect the observations of the first British missionaries visiting Turkey around the first quarter of the 19th century were seen on the pages of their reports and their assessments were pivotal in determining the methods of preaching towards the Orientals. In this study I’ve aimed at giving the thoughts and perceptions of the British missionaries about the Oriental people in the first half of the 19th century, describing the methods of mission they opted and at touching what they gained as a result of their activities.