Şehirli kesimlerin hayatı tarih boyunca merak edilmiş ve gerek kendidönemlerinde gerekse daha sonra diğer zümrelerce takip ve taklit edilmiştir. Benzerşekilde Osmanlı şehirlerinde yaşayan ve sosyo-kültürel olarak şehirlileşmekapasitesine sahip olan özellikle askeri kesiminin de dâhil olduğu üst sınıfların yaşamımerak konusu olmuştur. Bu çalışma, Osmanlı yeniçağında Sivas, Tokat, Amasya veÇorum şehirleri özelinde, bu şehirli kesimlerin iktisadi eğilimleri üzerinden ne kadarşehirlileşebildiklerini ve kırsaldan uzaklaşabildiklerini incelemektedir. Bu anlamdapeygamber soyundan gelenler, vakıf sahipleri, eşraf, kadınlar ve sarraflar gibi belirlizümrelere mensup tebaanın şehir yaşamındaki ekonomik ilgi alanları araştırılmakta vesöz konusu ilgiler üzerinden kırsal dünyadan ne denli bağımsızlaşabildikleri meselesitartışılmaktadır. Konunun tarihsel yansımalarının izlendiği arşiv kayıtlarının temelindeSivas Ahkâm Defterleri yer almakta olup, dönem olarak 18. yüzyılın ortalarıbelirlenmiştir.
The life of urban peoples have been wondering throughout history and it wasfollowed and imitated by the other groups both in their times and then. Same as thelife of the upper classes includes especially officials (askerîs) who lived in Ottomancities and had the capacity for urbanization as social-cultural was the topic ofcuriosity. This study investigates how the urban peoples especially the peoples ofSivas, Tokat, Amasya cities urbanized and how could they move away from the ruralfrom their economic trends in the Ottoman new age. At this mean the economicinterests of the certain urban groups like the descendants of the prophet, the owners ofthe waqfs, the notables, women and the moneychangers are researched and the matterhow they independence from the rural world is also being discussed. The basic of thearchive documents from which the historical trails of the topic is able to followed up isthe Sivas Ahkam Defters and the middles of the 18th century was determined the mainera.