Bu makale, II. Abdülhamid döneminde çeşitli bürokratik görevlerde bulunmuş olan Mehmed Nuri Bey’in siyasi kariyeri üzerine inşa edilmiştir. Osmanlı Devleti bünyesinde uzun yıllar çalışan Fransız kökenli bir devlet adamının oğlu olan birisinin hayat hikâyesi anlatılırken devrin olaylarına ışık tutulması hedeflenmiştir. Onun hayatını merkeze alarak görev yapmış olduğu dönem anlaşılmaya çalışılmıştır. Kendisinin Fransız kökenli bir aileye mensup olması Fransızcayı çok iyi bilmesinin yanında batı kültürünü de iyi derecede tanımasına olanak sağlamıştır. Halkalı Ziraat Mektebi’nin kurucuları arasında olması, ziraat eğitimine katkı sağlaması ve on altı sene çalıştığı Tahrirat-ı Hariciye Odası’nın onun zamanında istikrara ulaşmış olması önemli bir adım olmuştur. II. Abdülhamid’in “kaybetmekten korktuğu” bürokratlar arasında olan Mehmed Nuri Bey, on altı senesini verdiği Hariciye Nezareti’nde yabancı basının takibini yaparken çeşitli görevlerde bulunmuştur.
Kişiliği, bilgisi ve sadakati gibi meziyetlerinden dolayı II. Abdülhamid’in güvenini kazanmıştır. Ailesi, eğitimi ve mesleki faaliyetleri ele alınırken ağırlıklı olarak arşiv malzemeleri kullanılmıştır. Osmanlı Devleti eğitim sisteminde tahsil görmüş ve uzun yıllar boyunca devlete hizmet etmiş olan Mehmed Nuri Bey’in biyografisini kaleme almamızda öncelikli sebep, yakın tarihimizde yer edinmiş birisi hakkında daha evvelden müstakil bir çalışma yapılmamış olmasıdır.
This article is built on the political career of Mehmed Nuri Bey, who held various bureaucratic positions during the reign of Abdulhamid II. It is aimed to shed light on the events of the period while telling the life story of someone who is the son of a statesman of French origin who worked for many years in the Ottoman State. By centered on his life, the period in which he served was tried to be understood. Being a member of a family of French origin enabled him to know French very well as well as western culture. Being one of the founders of Halkalı Agricultural School, contributing to agricultural education, and the fact that the Foreign Ministry, where he worked for sixteen years, reached stability in his time are significant developments. Mehmed Nuri Bey, who was among the bureaucrats that Abdulhamid II “was afraid of losing”, held various duties while following the foreign press in the Ministry of Foreign Affairs, where he spent sixteen years.
He gained the trust of Abdulhamid II thanks to his virtues such as his personality, knowledge and loyalty. While dealing with his family, education and professional activities, archival materials were mainly used. The primary reason for us to write the biography of Mehmed Nuri Bey, who was trained in the education system of the Ottoman State and served the state for many years, is that no independent study has been done before about someone who has a place in our recent history.